En son ne zaman gökyüzüne baktığını hatırlıyor musun? En son ne zaman durup soluklandın? Ne zamandır pencereni odayı havalandırmak için değil de hayallerine sarılmak için açtın? Sahi rüzgarın sesine kulak vermeyeli kaç bahanen geçti? Kaç iş gününü doldurabilmek için ruhunu öksüz bıraktın?
Lütfen en yakın pencereden , çatıdan , balkondan -artık her neredeysen- en müsait yerden gökyüzüne bakabilir misin?
Gökyüzüne bakmayı çok ciddi bir iş olarak kabul etmelisin , etmeliyim , etmeliyiz. Yaşamanın başka türlü oluru yok çünkü.
Çünkü hayat koşuşturmacalar silsilesi olamayacak kadar değerli. Senden , senin hayatta bıraktığın izden yalnızca bir tane var kıymetini bilmezsen zamana yenilirsin.
Bugün pencereme bir çiçek çizeceğim <3
Gulumsedigin bir fotografini asmalisin :)))