Benden

Kiraz bulut, portakal balık

Bir okyanus kıyısına gitsek
Ben ve derin hüznüm
Sonsuz maviliğinde haykırsak
Azad olur mu bu zihnimdeki mahkum

Akşamında mehtaba karşı oturup gözlerimizi kapatsak
Ben ve derin hüznüm
Bir deniz anası olma tahayyülü kursak
Unutabilmek için
Olanca hüznünü dünyanın, saçılan kurşunları, küçük bir çocuğun çıplak ayaklarını
Ve parkları, çocuk kahkahası duyulmayan viran parkları…

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir