Bir okyanus kıyısına gitsek
Ben ve derin hüznüm
Sonsuz maviliğinde haykırsak
Azad olur mu bu zihnimdeki mahkum

Akşamında mehtaba karşı oturup gözlerimizi kapatsak
Ben ve derin hüznüm
Bir deniz anası olma tahayyülü kursak
Unutabilmek için
Olanca hüznünü dünyanın, saçılan kurşunları, küçük bir çocuğun çıplak ayaklarını
Ve parkları, çocuk kahkahası duyulmayan viran parkları…

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

This site is protected by reCAPTCHA and the Google Privacy Policy and Terms of Service apply.