Fayanstaki Yüz

Çatıya çıktığımda bırakmıştım tüm simgelerimi

Öylesine çıkış değildi bu, belki de bizzat kendimden çıkışımdı 

Ben, nefesimi tuttuğum odadaki fayanslarda kendimi görmekten korktum

Tüm renklerimi saldım içtiğim suya

Gürültülere baş kaldırır oldum

Ben ne oldum?

Enkazın altındaki nota ulaşamadım

Önemli bir çağırı idi benim için 

Hangi zaman dilimindeydim ben

Geçmiş sandığım gelecek miydi bu hissettiğim

Bu öyle bir duyguydu ki

Bütün hislerin birleşmiş tüttürdügü dumandı 

Bunlar git gide bana acınası fazlalık oldu

Yük vardı, omzumdaki kanatlardı bu yük eminim

İyi olmak ne zaman bana yük olduydu

İnceldim geçen vakite, sığamadım

Kabul edilmedim ben o tarafa

Kalelerden nefret eder gibiydim, ikâmet ettiğim yere ihanet olarak

Ne ikinci çevirişte açıldı o gürültü ne beşincide

Bilirsiniz, ben o tarafa hiç kabul edilmedim

İncelmiş kaçak bir sığıntıydım o vakitte

Ben, beni hiç kabul edemedim

Bunların ardı sıra gelen depreme hoş geldin demeye devam ettim.