Benden, Denemeler

Sadece Sevdim

  Sevdim… Sevmemem gerektiğini biliyordum, ama gönül bu işte, dinletemedim. Beni sevmeyeceğini bile bile sevdim. Öyle bir beklentim de yoktu zaten. Sadece yanımda olmanı istedim.

  Kaktüsü dikenleriyle sevdiğim gibi, bütün kusurlarınla sevdim seni. İnsanı mükemmel yapan zaten kusurları değil mi? Canımın acıyacağını bile bile sımsıkı sarıldım sana. Yaralarımı sarman umuduyla.

  Düşlerimde sakladım seni. Kalbimin en orta yerine gömdüm, kimseler bulamasın diye. Kollarında kaybolmayı dilerken, yokluğunla yok oldum.

  Hiç duyamadığım kokunu özledim, bakamadığım gözlerine ağladım, hissedemediğim sıcaklığına hasret kaldım.  

  Bir umut sevdiğini düşündüm. Belki dedim, neden olmasın? Kalbinde yalnız kalmayı dilerken, sensiz kaldım ben. Oysa ne çok isterdim bir kez olsun sarılmayı. Gülüşünde kaybolmayı, gözlerinde yok olmayı…  

  Şimdi ise tek bir dileğim var sevdiğim; mutlu ol. Hiç dolmasın o gözler hüzünle, hep parlasın neşeyle. Ve sakın kaybetme.

author-avatar

Kübra Kimdir?

Bir kalem, bir kağıt parçası, çokça kahve ve küçük bir mum ışığı. Bir de sakince çalan müzik.. Mutlu olmak için bunlardan başka bir şeye ihtiyacı olmayan, kaktüslere sarılan, kafein bağımlısı biriyim işte..

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir