İnsan neyle yaşar? Hiç düşündünüz mü gerçekten neyle yaşar? Kitaba başlamadan önce sorguladım kendimi neyle yaşıyorum ben diye. İnancımla mı, hayatı sevme isteğimle mi, çok daha güzel günler göreceğimin ümidiyle mi? Ne yalan söyleyeyim şu satırları bile yazarken bir sorgulamadım değil yine kendimi. Tolstoy dan okuduğum ilk kitap ve hiç Tolstoy okumamış okurlara tavsiyemdir bu kitapla okumaya başlasınlar. Ben öyle yaptım ve iyi ki böyle yaptım. Kitabın içerisinde hikayeler yer alıyor. Çok akıcı bir kitap her hikayede nutkunuz tutuluyor. Ve kendinizi sorguluyorsunuz. Okumaktan asla pişman olmadım hatta bir oturuşta bitti diyebilirim. Düşünüyorum “Bu kitabı bir daha okur muyum?” diye. Zaten bu zamana kadar okumamakla hata etmişim. Bazı kitaplar vardır ya böyle okudukça içinizde canlanan bir şeyler olur. Bu kitap aynen öyle. Tolstoy çok güzel bir akıcılık ile yazmış eserini. Dil çok açık ve anlaşılır. Keyifle okunacak bir kitap. Bu kitabı alırken mağazada çalışan bir hanımefendi bana demişti ki :”Bu kitabı okuduktan sonra etrafınızdaki insanlara hediye etmek isteyeceksiniz.” O an içimde çok çok harika bir sevinç oluştu ve ben daha metrobüste iken okumaya başlamıştım. Kitap bittikten sonra içimden gerçekten teşekkür etmiştim. O günden sonra etrafımda doğum günü olan kim varsa bu kitabı hediye ettim. ve hala da etmeye devam ediyorum ve edeceğim de. Sevgili Tolstoy sana çok çok teşekkürler Neyle yaşıyormuşum bu güzel satırlarda gördüm kendimi.
Seven insan Tanrı’nın, Tanrı da onun içindedir, çünkü Tanrı SEVGİDİR.