Medya, Sinema

Hiçbir şey olmamış gibi, her şeyin olduğu diyarda.

Daha yeni bitirdim izlemeyi. Şarkıları, gerçekçi olmaya çalışmadan gerçekçiliği.. öyle içime işledi ki. Evan Mcgregor başrollü izlediğim ilk filmdi, oyunculukların hepsi taktire şayan ancak Evan’ınki… Trainspotting, neredeyse evrende bulunan her uyuşturucuyu denemiş bir ‘arkadaş’ grubunun; amaçsızca yaşadıkları, karmaşık hayatlarını anlatıyor. Göz bebekleri ise eroin. Eroini nereden temin ettikleri, parayı nereden buldukları soruları hep havada kalıyor ancak kitap uyarlaması olduğu için kitabında belki de değiniyordur. Ana karakterlerimiz Renton, Spud, Hasta Çocuk, Tommy ve Franco grubu olsa da biz Renton’ın yaşadıklarına göz atıyoruz; kendisi defalarca kez eroini bırakıp açlığı gelince yeniden başlayan biri ve o kadar şanslı ki, defalarca kez hapse girebilecekken uğraşmadan sıyırıyor. Ancak konuya benzer filmlerdeki gibi uyuşturucudan şöhrete veya parlak bir hayata yükselen bir hayat beklemeyin. Çünkü karşımızda statüsünü düzeltebilecek olmasına rağmen, kendini aşma hissini daha çok seven bir eroin bağımlısı var.

Dram ve kara mizah karmaşasının çok uygun bir örneği. Bazı sahnelerin (Örneğin The Worst Toilet in Scotland sahnesi) hikayeye bir katkısı yok bana göre ancak yine de bunu göze batmayacak bir şekilde, estetik doygunluk yaşatarak veriyor. Filmin en büyük kusuru, az önce de biraz değindiğim gibi, karakterlerin ve olayların altyapısını vermiyor. Örneğin karakterlerimizden biri kız arkadaş edinirken diğeri ayrılıyor ve asla sebebi belirtilmiyor. Adeta tahmine bırakıyor, neden olduğunu biz çözelim gibi. Ben bunun istemli bir hareket olduğunu düşünmekteyim, çünkü altyapı vermeden bu kadar uyumlu bir kurgu yaratmak pek istemsiz olacak bir şey değil.

En mükemmel özelliği ise, uyuşturucunun etkisini açık açık, bilgilendirerek yapmıyor. Karakterlerin davranışlarına baktığınızda zaten bunun sebebini anlıyorsunuz, hatta ben yorumu yazarken fark ettim bir tanesini ama spoilera girer yazmayayım 🙂

Yıllar önce Evan Mcgregor’un bir röportajını okumuştum, kısaca şöyle diyordu: “İstesem bu film için metod oyunculuğu yalanı altında gerçekten eroin kullanabilirdim ama bunu yapsaydım sadece insanlara yalan söyleyip, kendime bahane yarattığımı biliyor olacaktım.” Bu bile ne kadar harika bir oyuncu olduğunu kanıtlar. Ben film izliyorum diyen herkesin en az bir kez izlemesi gereken bir film. Sevgiler

son fotoğrafın credit’i: tumblr @kimodraw

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir