Metroya bindi. Etrafındaki insanlar hiçbir zaman farklı gelmemişti ona. Yine elinde çantası, üzerinde takım elbisesiyle işine giden bir adam; muhtemelen hastaneye giden yaşlı bir çift; okuluna giden bir öğrenci. Genelde sürekli tekrarlayan şey buydu. Her gün farklı farklı simalar görürdü, ama bu gördüğü artık klasikleşmiş meslekler ve kişilikler muhakkak olurdu metroda. Bazen ‘Dünyada herkes hep aynı şeyleri mi yapıyor?’ diye düşünürdü kendi iç dünyasında.
Kendisi farklı davranmaya çalışmıyordu, ancak her ne kadar normal de davransa diğerlerinden muhakkak farklıydı. Giyim tarzlarına, müzik zevklerine kadar her şeyleri çok farklıydı. Bu farklılık onun canını sıkmazdı. Ama neden diğer tüm herkes aynıyken yalnızca o… İnsan işte. Siz daha iyi bilirsiniz nedenini.