varacağım yollar tükendi sana,
gurbet halkasını vurdu boynuma,
hangi diyâra varsam civarımda,
hasret umman oldu, tükenmez gayrı.
bilmedin, aşkın Mecnun kıldı beni
kalbinden çöllere sürgünlük etti
serabı umdum gündüzlü geceli
o ab zehir oldu, içilmez gayrı
nece kuşa verdin hercai gönlünü
görmedin, ona kapılan ömrümü
uçunca duman bürüdü göğümü
o yürek doldu, geçilmez gayrı.
Bu gerçekten sizin kendi eseriniz mi yoksa alıntı mı yaptınız? Uyum ve okuyuş o kadar harika ki içim açıldı..
Çok teşekkür ederim. Sadece hissetmeye ve şiirin muhatabına da hissettirmeye çalıştım.