Benden

Bulmam lazım

İşte yine başlıyordu. Hareket edemiyordum, yatağımda uzandığım yerde kaldım, bağırmak istiyordum ama olmuyordu. “Noluyordu bana, niye benim başıma geliyordu bunlar” derken yine o sesi duydum kulağımın içinde çınlıyordu, geçmek bilmiyordu, çok canımı yakmaya başladı sanki biri kulağımın içinde olabildiğince bağırarak o kelimeleri söylüyordu. Avazım çıktığı kadar bağırmaya çalışıyordum. “Yeter artık yeter.” Geçmek bilmiyordu dayanılmaz bir hal almıştı artık dayanamıyordum bunun yüzünden gecelerdir uyuyamıyordum, göz kapaklarımı artık açık tutamıyordum. Tek istediğim uyumaktı ve yine olmadı yine aynı şeyler olmaya başladı. Sanki biri bana bir ipucu göndermeye çalışıyordu. Kulağımın içinde sürekli çınlayan ses bana “bul onu ve kurtul” diyordu. “İçindeki seni bul. Ait olduğun yere gelmenin tek koşulu bu diyordu.” Ama ne demeye çalıştığını anlamıyordum ben zaten ait olduğum yerdeyim evimdeyim. Neyi kastetmeye çalışıyordu daha doğrusu bunu neden bana eziyet edercesine yapıyordu? Neden?..

Bulmam lazım” ile ilgili yorumlar;

  1. kitapsever dedi ki:

    çok etkileyici bir yazı olmuş. Merak uyandırıyor insanın içinde.

  2. EUNWOO dedi ki:

    İnsan istemsizce sonunu bekliyor. Ellerinize sağlık çok güzel olmuş.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir