Anksiyete son zamanlarda sık sık duymaya başladığımız ama yine de tam olarak anlamını bilemediğimiz bir kelime olarak yavaş yavaş hayatımıza giriyor.Benim ilk karşılaşmam ise sosyal medya da ‘Karantina ve Anksiyete’ adlı bir programla oldu.Bundan aylar sonra da psikoloğumun bana anksiyete teşhisi koymasıyla kelime anlamanı tam olarak öğrenebildim.Ben bir psikolog ve ya bu konuda uzman biri değilim.Sadece bu durumu en derinden yaşamış ve çokça araştırmış biri olarak bu yazıyı yazıyorum.Başıma gelene kadar bihaber olduğum bu terimle başlangıcımız pekte güzel olmuştu diyemem.Dengesiz nefes alışverişleri,durdurulamayan krizler ve buna benzer bir sürü şey.Tam olarak bu dönemdeyken onlarca siteden araştırma yaptım.Bunu benden başka yaşayanlar nasıl yaşamışlar,geçmiş mi,neler oluyor,neden oldu diye bakarken asla istediğim gibi bir araştırmaya sahip olamadım.Neden olmuştu konusu biraz karışık.Bana göre her şeyin nedeni korkularımız.Bir şey izliyoruz,biz fark etmesek de hemen beynimize yerleşiyor.Üzüldüğümüz olaylar yaşıyoruz.Belki de hissizleşmeye başlıyoruz.Bilinçaltı,ruhumuz koca bir sonsuzluk ve bizim çoğumuzun önemsemediğinden çok daha büyük bir olay.Müthiş bir çalışmaya sahip.Unuttuğumuz sandığımız her şey orada bir depoda kilitli.Eğer siz de bu durumla karşı karşıyaysanız çözümü başka sitelerde aramayın.Çözüm sizin içinizde,ruhunuzun derinliklerinde.Bu düşünceler size aitse niye siz tam tersine çeviremeyeceksiniz ki?
Son dönemlerde çevremden de fark ediyorum.Anksiyete kelimesinin anlamını öğrenen insan sayısı çoğalıyor.Bu durum bir o kadar normalken bir o kadar da üzücü.Genelde bize hayatın getirdikleri karmakarışık düğümleri çözerken paniklemeye ve bunun sonuna alamamaya başlıyoruz.Bir bakmışız kendimizi tanıyamıyoruz ve şu soruyu soruyoruz;Bana ne oluyor?
Aslında olan hiçbir şey yok.Sen yine her zaman ki sensin sadece kendini o kadar çok ihmal ettin ki o da kendi rayını çizdi,kafasına göre hareket ediyor.Korkma,dümeni yeniden eline alabilir,dengeyi sağlayabilirsin.Korkularının esir olup istemediğin bir hayattansa korkularını aşıp kendi istediklerini yaşayabilirsin.Haluk Bilginer’in de dediği gibi:
‘Korku çok insani bir duygudur,korkmayan aptaldır zaten.Ben de korkuyorum ama korkak değilim.Cesaret korkuya rağmen bir şeylerin üzerine gitmektir.O yüzden cesur olmak zorundayız.’
Anksiyeteyi bilen sayısı ile anksiyeteyi yaşayan kişi sayısı da artmaya başladı. Toplumun bu konuda bilinçli olması gerek, nasıl bir hastalık olduğunu, yaşayan kişinin düşündüğü ve kendini esir olan endişesinin o süreçten dolayı o kişiye ne kadar fazla zarar verebileceğini işin sonunun ölüme kadar gidebileceğini, tedavi sürecinde o kişiye nasıl destek olabileceği vb.